Skip to main content

De hoeden van Hugo / Hugo's Hats

1960 - 12 November

Bron: De Telegraaf

HOEDEN

Het voorname huis Nijheim in Bloemendaal is donderdag de plaats waar een deel van de Bloemendaalse society bijeen zal komen om te kijken naar de artistieke produkten van marionettenspeler/ wandkleedontwerper / requisietenvervaardigcr Hugo van Mondfrans.

Huize Nijheim van de heer J. D. Westerman is die dag niet het toneel van een requisietenexpositic of een marionettenvoorstelling, maar Hugo laat een ander aspect van zijn ontwerpersdrang zien, namelijk zijn nieuwe collectie cocktailhoeden. 

Nieuwe rol

Dat daarbij het toneel moeilijk weg te cijferen blijft komt door de charmante assistentie, die hij voor zijn show heeft weten te rekruteren: de jeugdige ster uit de Sleeswijkproduktie, de Snip en Snaprevue, Philippine Aeckerlin. ln haar nieuwe rol van hoedenmannequin-voor-een-middag en Marjan Berk, die, voor zij de gelederen van het gezelschap van Tom Manders gaat versterken, bij Hugo van Mondfrans als lady-speaker zal optreden.

Resultaten

"De marionetten heb ik aan de kant gedaan om twee redenen," vertelde Hugo mij, "het is allereerst vreselijk moeilijk om assistentie te krijgen en als je ze eenmaal hebt, te houden. Ik heb nu een seizoen onder auspiciën van Frans Vasens' "Speelkamer" voorstellingen gegeven, maar ook de financiële resultaten zijn op de lange duur niet van dien aard dat je er mee in het leven kunt blijven."

Lange neus


Hugo heeft daarna enige tijd bij de Haanstraproduktie van de zaak M.P. gewerkt en wat decors en requisieten vervaardigd en daarin ziet hij in de toekomst naast zijn hoeden veel meer brood. Mej. Aeckcrlin, die mij vertelde dat ze het voortreffelijk naar haar zin had bij de Sleeswijkrevue, maar alleen nog steeds wat zenuwachtig werd van de snelle verkledingen, was nu ook niet helemaal gerust op haar debuut als hoedenmannequin. "Als ik maar niet val." opperde ze, "het liefst zou ik met een heel lange neus opkomen, dan weet ik tenminste waarom de mensen mij uitlachen."

Foto: Lady-speaker Marjan Berk en mannequin-voor-een-middag 
Philippine Aeckerlin in een heel moeilijke pose"


 HOEDEN. "De Telegraaf". Amsterdam, 12-11-1960, p. 2. Geraadpleegd op Delpher op 23-07-2021, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110588053:mpeg21:p002


_____________________________________________________________________

 1962 - 7 April

Bron: De Volkskrant

"HOEDEN voor theater, cabaret en cocktailparty worden hier getoond door enkele Amsterdamse mannequins, die hier op de koffie komen bij Maya Bouma (zittend) als „omroepster". Van links af Philippine Aeckerlin, Sonja Opland, Lucie Campert en Ingrid Valerius. Het totaalbeeld is een voorproefje van de hoedenshow, die de jonge mode-ontwerper Hugo van Mondfrans volgende week in het Carltonhotel te Amsterdam houdt ten bate van de stichting „Blijvend Applaus", (voor uitgediende artiesten)."






HOEDEN VOOR THEATER. "De Volkskrant". 's-Hertogenbosch, 07-04-1962. Geraadpleegd op Delpher op 23-07-2021, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010876852:mpeg21:p007

_____________________________________________________________________

                                                                            1962 - 9 April

Bron: Het Parool

TEN bate van Blijvend Applaus, de organisatie die zich het lot aantrekt van bejaarde artiesten, wordt een hoedenshow georganiseerd. Donderdag zullen in het Amsterdamse Carlton als amateurmannequins optreden: (voorgrond v.l.n.r.: Sonja Opland, Maya Bouma en Lousje Hamel; daarachter Philippine Aeckerling en Adèle Bloemendaal. De hoeden zijn van Hugo van Mondfrans. 


Franse Kunst op twee podia in Amsterdam. "Het Parool". Amsterdam, 09-04-1962. Geraadpleegd op Delpher op 24-07-2021, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010841244:mpeg21:p004

Comments

Popular posts from this blog

Mijn oude oompje, Hugo van Mondfrans/My old uncle

  Een bladzijde uit mijn poezie album, vele tientallen jaren geleden. Links staat een tekening van een haan, staande op de rug van een gekromde kat, die op zijn beurt rust op de rug van een tekkel (zou het Adolphe kunnen zijn?), en met zijn allen staan ze op de rug van een groot, bruin varken.  Rechts een versje. "Lieve Coco", begint het. Met de hand geschreven door een familievriend, een man die maar enkele jaren in mijn leven was, maar die een grote indruk heeft achter gelaten: Hugo van Mondfrans. Of zoals hij zijn eigen, zelf-verzonnen versje ondertekende, mijn "oude oompje hugo".   De indruk die hij achter liet was groot: zijn creativiteit, zijn passie, en zijn unieke verschijning. Op deze website wil ik mijn zoektocht naar wie hij was, hoe hij dacht en wat hij voor anderen betekenende vastleggen. Als je hem kende, of iets over hem weet, dan hoor ik graag van je. Laat een berichtje hier achter of stuur me een email. Mijn email adres is nicole at the dutch table ...

Hugo in het Huis van Bewaring/Hugo at the Detention Center

In mijn zoektocht naar Hugo kom ik het volgende tegen in Trouw, in een stukje van journalist Anita Löwenhardt naar aanleiding van zijn overlijden.  "Tijdens een van de schaarse periodes that Hugo van Mondfrans geen theaterprogramma had, was hij "huismeester" van De Bajes, het voormalig huis van bewaring aan het Amsterdamse Leidseplein dat, tot zijn niet geringe woede, moest wijken voor een casino. Hij zorgde ervoor dat kunstenaars in de cellen ongestoord konden werken en organiseerde er natuurlijk theatervoorstellingen".  Het Huis van Bewaring aan het Kleine-Gartmanplantsoen 14 te Amsterdam (tussen de Weteringschans en het Leidseplein),  werd in 1850 gebouwd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het een beruchte gevangenis waar onder meer Anne Frank en haar familie hebben gezeten nadat ze waren verraden. Verzetsleiders Gerrit van der Veen en Johannes Post zijn beiden na mislukte overvallen op het Huis van Bewaring (respectievelijk op 1 mei 1944 en op 15 juli 1944) opg...